Otyłość gynoidalna

Otyłość gynoidalna to inaczej otyłość gruszkowa. Ten typ otyłości najczęściej występuje u kobiet. Cym się charakteryzuje, jak ją leczyć, czy jest groźna dla zdrowia i jak skutecznie się pozbyć zbędnych kilogramów? Oto kilka porad, które znajdziemy w tym artykule.

Otyłość jako poważna choroba cywilizacyjna

Otyłość, jak również nadwaga uznawane są za poważne choroby cywilizacyjne i stanowią globalny problem zdrowotny. Nadmierna masa ciała jest klasyfikowana na szóstym miejscu jako czynnik ryzyka, który jest odpowiedzialny za liczbę zgonów na świecie. To zaburzenie zalicza się do najważniejszych przewlekłych chorób niezakaźnych. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wskazała, że otyłość u osób dorosłych stwierdza się przy wartości współczynnika BMI ≥ 30,0 kg/m².

Według WHO z nadwagą i otyłością zmaga się aż około miliarda ludzi na całym świecie, z których większość stanowią kobiety, chociaż mężczyźni tez nie są wolni od tej choroby. Ten problem naszych czasów także dotyczy dzieci. Centrum Zdrowia Dziecka wydał specjalny raport, według którego wśród sześciolatków już co piąta dziewczynka i co siódmy chłopiec cierpi na otyłość.

Stopnie zaawansowania otyłości

Możemy wyróżnić trzy stopnie zaawansowania otyłości. Otyłość kliniczną pierwszego stopnia stwierdza się w sytuacji, kiedy wskaźnik masy ciała BMI znajduje się w przedziale od 30 do 34,9 kg/m2. Otyłość taka w praktyce rzadko kiedy wymaga interwencji chirurga i jest poziomem otyłości, który prawdopodobnie wiąże się z możliwością wystąpienia chorób towarzyszących otyłości oraz jej powikłań.

Otyłość kliniczną drugiego stopnia stwierdza się w przypadku BMI mieszczącego się w granicach od 35 do 39,9 kg/m2.

Z otyłością trzeciego stopnia zwaną otyłością olbrzymią mamy do czynienia wtedy, kiedy wskaźnik masy ciała BMI znajduje się powyżej 40 kg/m2 i ten stopień otyłości zawsze wymaga interwencji chirurga.

Otyłość a inne choroby

Otyłość u pacjentów zwiększa ryzyko pojawienia się wielu groźnych chorób. To między innymi takie choroby jak: choroba niedokrwienna serca, cukrzyca, niewydolność krążenia, nadciśnienie tętnicze, choroby zwyrodnieniowe stawów, niektóre nowotwory złośliwe czy miażdżyca. Dodatkowo może pojawić się wiele bolesnych dolegliwości, które z biegiem czasu również mogą zacząć powodować występowanie odrębnych jednostek chorobowych, np. bólu stawów biodrowych.

Jak rozpoznać otyłość gynoidalną

Jak już wiemy, otyłość gynoidalną diagnozuje się przede wszystkim u kobiet. Jak wygląda figura osoby, której dotyczy ta otyłość? Jeżeli przyjrzymy się takiej osobie, można powiedzieć, że ma ciało w kształcie gruszki. Dzieje się tak, ponieważ tłuszcz gromadzi się przede wszystkim w dolnej partii ciała w obrębie bioder. Tkanka tłuszczowa występuje także na udach i pośladkach, od których choroba wzięła swoją znaną nazwę, czyli otyłość pośladkowo–udowa.

Jeżeli chcemy wiedzieć, czy ten rodzaj otyłości u nas występuje, powinniśmy wyliczyć parametr WHR. Należy zmierzyć centymetrem krawieckim obwód bioder oraz talii. Następnie wartość obwodu pasa podzielić przez obwód bioder. Jeżeli wynik, który nam wyszedł, jest mniejszy od 1,0 (lub w przypadku kobiet- od 0,8), najprawdopodobniej występuje u nas otyłość gynoidalna.

Odchudzanie a otyłość gynoidalna

Osoby, u których tkanka tłuszczowa odkłada się przede wszystkim na biodrach i udach, powinni zdecydować się na odchudzanie. Dieta takich osób powinna być bogata w produkty o niskim indeksie glikemicznym. Są to produkty, dzięki którym pomiędzy posiłkami utrzymuje się we krwi obniżone, stałe stężenie cukru. Ustabilizowany, niski poziom cukru we krwi, sprzyja prawidłowej przemianie materii. Pozwala to ograniczyć napady wilczego głodu i ułatwia odchudzanie. Odchudzanie ułatwiają właśnie produkty o niskim indeksie glikemicznym. Są to przede wszystkim warzywa (np. fasolka szparagowa, cukinia, sałata, szpinak, bakłażan, słodkie ziemniaki (yam), pomidory, surowa marchewka), a także niektóre owoce (np. jabłka, śliwki, wiśnie, grejpfruty, pomarańcze, borówki). Spośród produktów nabiałowych poleca się: jogurt naturalny, mleko pełne, mleko sojowe, mleko zsiadłe, twaróg odtłuszczony, a wśród produktów zbożowych np. chleb pełnoziarnisty.

Czynniki powodujące otyłość gynoidalną

Czynnikami powodującymi otyłość gynoidalną są czynniki środowiskowe, czynniki genetyczne, czynniki społeczne i kulturowe, a także stan hormonalny organizmu. Czynniki środowiskowe to przesadne spożywanie żywności, nadmiar tłuszczu zwierzęcego oraz cukrów prostych, a także ogromna wartość energetyczna całodziennej diety, zmiana stylu życia oraz zmniejszająca się aktywność fizyczna. Niskie spożycie włókna pokarmowego również wiąże się ze zbyt dużą masą ciała. Chorobami i przypadłościami zwiększającymi ryzyko otyłości gynoidalnej są m.in.: niedoczynność tarczycy, niedoczynność przysadki mózgowej zespół policystycznych jajników.

Odpowiednia dieta i ćwiczenia na otyłość gynoidalną

Czy odpowiednią dietą i ćwiczeniami można pokonać otyłość gynoidalną? Jeżeli chcemy pozbyć się otyłości gynoidalnej, możemy spróbować zastosować zdrową dietę i ćwiczenia fizyczne. Bardzo ważne jest, aby produkty w naszym menu miały niski indeks glikemiczny. Ustabilizowany poziomu cukru we krwi powoduje szybszą przemianę materii, a ta z kolei pomaga w pozbyciu się zbędnych kilogramów.

Jeżeli chodzi o ćwiczenia, warto postawić na te, które pomagają zmniejszyć dysproporcje sylwetki. W przypadku niewielkiej otyłości najlepsze będą ćwiczenia aerobowe i siłowe. Ćwiczenia aerobowe to przede wszystkim spacery, bieg lub jazda na rowerze. Jeżeli nasza otyłość jest już zaawansowana, najlepiej będzie, jeżeli zdecydujemy się na wysiłek o mniejszej intensywności. Dzięki temu nie obciążymy aż tak stawów.

Musimy osiągnąć najlepsze efekty, jednak należy pamiętać, że gubienie nadprogramowych kilogramów powinno przebiegać etapami. Dobrze dobrane ćwiczenia pomogą nam nie tylko pozbyć się otyłości czy nadwagi, ale także uelastycznią skórę oraz zadbają o proporcjonalną sylwetkę. Dobrym pomysłem będzie, jeżeli poprosimy o pomoc w dopasowaniu ćwiczeń specjalistę.

Czym są tabletki na odchudzanie oraz analiza.

Ostatnia aktualizacja rankingu: 19.04.2024

Skutki otyłości gynoidalnej

Jakie są skutki otyłości gynoidalnej? Otyłość gynoidalna nieleczona może powodować m.in. choroby układu krążenia, dróg żółciowych, bezdech senny, zespół metaboliczny, zmiany zwyrodnieniowe stawów, a nawet chorobę nowotworową. Mogą występować zaburzenia rytmu serca i bezdech senny. Otyłość gynoidalna prowadzi także do rozwoju takich schorzeń jak: cukrzyca typu II, choroby wątroby, cukrzyca, niewydolność krążenia, miażdżyca czy zaburzenia wentylacji płuc. Dodatkowo pojawić się może wiele bolesnych schorzeń, które z upływem czasu również mogą zacząć stanowić odrębne jednostki chorobowe, np. ból stawów biodrowych.

Otyłość gynoidalna – jak leczyć?

Leczenie otyłości gynoidalnej nie jest proste. Opiera się przede wszystkim na diecie i ćwiczeniach. Leczy się ją więc inaczej niż otyłość brzuszną, gdzie przy otyłości patologicznej bardzo często zdarza się, że należy wdrożyć leczenie chirurgiczne.

Przy otyłości typu gruszka należy pozbyć się tkanki tłuszczowej z okolicy bioder i brzucha. Zmieniamy więc dietę i nawyki żywieniowe. Dieta powinna zawierać produkty o niskim indeksie glikemicznym. Dzięki ustabilizowanemu poziomowi cukru we krwi występuje bardziej sprawna przemiana materii, a to sprzyja zrzuceniu zbędnych kilogramów.

Otyłość pośladkowo-udowa wymaga także sporej aktywności fizycznej. Ćwiczenia pomagają szybciej spalić nadmierne kilogramy i wymodelować sylwetkę. Są również sprzymierzeńcem jędrnej i elastycznej skóry. Ćwiczenia dopasowujemy tak, aby ujednolicić dysproporcje, które są charakterystyczne dla tego rodzaju otyłości. Pamiętajmy o treningu aerobowym (jazda na rowerze, bieg, spacery) i treningu siłowym, które rozbudowują górne partie ciała. Przy większej otyłości lekarze zalecają mniej intensywnie ćwiczyć, dzięki czemu stawy nie są obciążane.

Odchudzanie nie może być gwałtowne, a powinno przebiegać stopniowo, najlepiej tracić 0,5-1 kg na tydzień. Ćwiczenia i dieta są dopasowane indywidualnie do pacjenta, jego potrzeb i możliwości.

Męska otyłość brzuszna, czyli tzw. brzuch piwny

Jeżeli mówimy o otyłości w okolicy brzucha, problem zdecydowanie częściej dotyczy panów. W Polsce mężczyzn z nadwagą jest bowiem aż 64 procent, a kobiet mniej, bo 49 procent. Naukowa nazwa takiej otyłości tzw. otyłości brzusznej to otyłość wisceralna, czyli trzewna. Mężczyźni, bo właśnie u nich najczęściej stwierdza się ten typ otyłości, żartując, nazywają ją ”mięśniem piwnym”. Nie powinien to być jednak powód do żartów, bo następstwa otyłości trzewnej bywają bardzo poważne. Może wystąpić wtedy wzrost ciśnienia krwi, stężenia złego cholesterolu i trójglicerydów, a także stan przedcukrzycowy, a następnie pojawić się cukrzyca typu 2. Nadmiar tłuszczu powoduje wzrost: ciśnienia tętniczego, stężenia cholesterolu całkowitego i jego nieodpowiedniej frakcji LDL oraz trójglicerydów (lipidów).

✓ Zweryfikowany

Alicja Król

Absolwentka medycyny w zawodzie dietetyki. Dietetyka i zdrowe jedzenie nie jest mi obce. Trening personalny w temacie odchudzania i układania jadłospisów to jest to co lubię. Publikuję aktualne recenzje i opinie opublikowane na różnych forum i portalach społecznościowych.