Dieta Montignaca – Co jeść a czego unikać?

W chwili obecnej większość kuracji odchudzających potrzebuje starannego mierzenia kalorii, ograniczania ich ilości i rygorystycznego pilnowania rozpisanych według planu diety pokarmów. Jednak nie zawsze znaczenie ma ilość, a uwidacznia się, iż jakość pokarmów, ich skład oraz forma potrafią korzystnie wpłynąć na nasze zdrowie, utratę nadmiernych kilogramów oraz dobre samopoczucie.

Czym jest dieta Montignaca?

Dieta Montignaca jest dowodem diety odchudzającej, której zasady podparte są na podstawowym katalogu artykułów o małym wskaźniku glikemicznym. Tenże sposób na zgubienie niepożądanego tłuszczu i zachowanie odpowiedniej wagi opracował Michel Montignac, francuski kardiolog. Indeks glikemiczny jest katalogiem artykułów spożywczych wedle ilości oraz rodzaju zawartych w nich węglowodanów. Tenże rodzaj analizy żywności pozwoli stwierdzić wpływ poszczególnego produktu na zawartość cukru we krwi.

Strategia Montignac różni się znacznie od tradycyjnych metod wykorzystywanych w celu obniżki masy ciała. Jej głównym zadaniem jest brak potrzeby zmniejszenia ilości jedzonego pokarmu. Środkiem do sukcesu, którym jest spadek kilogramów, ma być w tym wypadku właściwy wybór artykułów oraz odpowiednie metody ich łączenia. Michel Montignac był fanem tzw. insulinowej teorii otyłości, która zakłada, iż podstawową przesłanką nadmiernego przyrostu masy ciała jest duże spożycie węglowodanów gwałtownie zwiększających poziom glukozy we krwi. Sięganie po posiłki bogate w owe elementy pobudza wzrost poziomu insuliny – hormonu, który sprzyja gromadzeniu się tkanki tłuszczowej. Stąd też dieta Montignaca zasady swe opiera zwłaszcza na doborze artykułów o wartościach indeksu glikemicznego poniżej 50. Ponadto podkreśla konieczność inteligentnego wyszukiwania artykułów tłuszczowych. Kładzie nacisk na stronienie źródeł nasyconych kwasów tłuszczowych przy jednoczesnym przyroście spożycia frakcji wielo- oraz jednonienasyconych. Miłośnicy tego typu żywienia podkreślają, iż jego przyjmowanie powoduje nie tylko spadek wagi ciała, lecz także zmniejsza niebezpieczeństwo dolegliwości układu sercowo-naczyniowego, cukrzycy oraz nowotworów. Równie istotną zasadą, co jakościowy dobór elementów jadłospisu jest także możliwość ich łączenia ze sobą w posiłkach.

Dieta Montignaca – zasady

Dieta Montignaca zasady łączenia bazuje na prostych zasadach, takich jak:
Faza pierwsza, więc zrzucanie nadmiernych kilogramów. Winna trwać nie krócej aniżeli 2-3 miesiące. Kolejnym punktem fazy I jest zrównoważenie pracy trzustki, by reagowała produkcją insuliny odpowiednio do potrzeb – unikasz pobudzania jej, więc faza ta jest szczególnie wymagająca. Nie łącz artykułów o wysokim IG z tłuszczami w jednym pokarmie.

Posiadasz do wyboru dwa rodzaje pokarmów: białkowo-tłuszczowe i węglowodanowo-białkowe. W skład pierwszych mogą wejść: mleko odtłuszczone oraz półtłuste, jogurt, ryby, wędliny, mięso i artykuły węglowodanowe o IG równym 35 albo mniejszym. Drugi rodzaj łączysz z chudego mleka, jogurtu i węglowodanów o IG do 50.

Nie pomijasz żadnego pokarmu, spożywasz obfite śniadanie, normalny obiad oraz delikatną kolację (o określonych godzinach), od czasu do czasu podwieczorek. Nie podjadasz.
Doglądasz, żeby zjadać systematycznie 1,5 g białka na każdy kilogram wagi ciała. Jeżeli ważysz 70 kg, powinnaś spożyć 105 g białka, więc np. 10 dag chudego twarogu, 15 dag dorsza, jajo oraz 15 dag kaszy gryczanej.

Przerwy pomiędzy pokarmami nie mogą być mniejsze aniżeli 3 godziny, po jedzeniu zawierającym tłuszcz następne możesz spożyć po 4 godzinach. Kolację spożywaj najpóźniej 3-4 godziny przed snem.
Po surowe owoce sięgasz tylko pół godziny przed posiłkiem lub 3 godziny po nim (lecz nie wieczorem).
Kupujesz tylko makarony z pszenicy durum (takiej nazwy poszukuj na opakowaniach klusek). Przygotowujesz je tak, aby były al dente, więc przygotowane na półtwardo. Makarony tradycyjne oraz te długo gotowane posiadają duży wskaźnik glikemiczny.

• Chleb (pełnoziarnisty!) spożywasz wyłącznie na śniadanie.
• Unikasz mocnej kawy, jaka pobudza produkowanie insuliny – jednego z “hormonów głodu”.
• Wypijasz ogromne ilości niegazowanej wody mineralnej między posiłkami (ok. 2 l dziennie).
• Z alkoholi możliwa jest lampka wytrawnego wina do posiłku. Nigdy przed!
• Faza druga, więc zachowanie uzyskanej wagi. Jest bezterminowa – jej wymagania należałoby wziąć sobie do serca na całe życie.
• Spożywasz węglowodany o IG nie większym aniżeli 50. Sporadycznie możesz sobie pozwolić na łączenie ich z tłuszczami.

Raz na pewien czas możesz spożyć coś o dużym wskaźniku glikemicznym, lecz należy posiłek uzupełnić artykułem o bardzo niskim IG, np. do gotowanych ziemniaków dodać pomidory albo sałatę. Przy znaczniejszych odstępstwach (np. rodzinne przyjęcie z ciastem albo wieczór z pizzą) należałoby wrócić na dzień albo dwa do fazy I.

Artykuły zabronione w diecie Montignaca

W diecie Montignaca niedopuszczalne są artykuły o indeksie glikemicznym (IG) ponad 50, np. ziemniaki (poza młodymi), biała mąka, kukurydza, biały ryż, białe pieczywo, cukier, cukierki, ciasta, słodzone konfitury, miód, banany, winogrona, suszone owoce, frytki, piwo.

Warto zaznaczyć, iż Indeks glikemiczny artykułu potrafi się zmieniać w zależności od systemu przygotowania, np. surowa marchewka ma IG 16, gotowana – 47.

Co jeść na diecie Montignaca

Artykuły bogate w węglowodany, jakich indeks glikemiczny nie przekracza 35:

• Warzywa: bakłażan, brokuły, brukselka, buraki czerwone (surowe), cebula, cukinia, cykoria, endywia, fasolka szparagowa, kalafior, kapusta, marchew (surowa), ogórki, papryka, pomidory, por, rzepa, rzodkiewki, sałata, seler, skorzonera, szczaw, szparagi, szpinak.
• Świeże owoce: agrest, awokado, brzoskwinie, figi, grejpfrut, granat, gruszki, jabłka, jagody, maliny, marakuja, morele (również suszone), morwa, nektarynki, pomarańcze, porzeczki czerwone, śliwki, truskawki, wiśnie.
• Strączkowe: ciecierzyca, fasole (wszelkie rodzaje), groch, groszek zielony (świeży albo mrożony), soczewica.
• Nasiona i zboża: amarantus, jęczmień, migdały, nasiona siemienia lnianego, sezamu, maku, słonecznika, orzechy arachidowe, laskowe, nerkowca, pistacjowe, włoskie, ryż (tylko brązowy i dziki), soja (również tofu oraz mleko).
• Inne: jogurt naturalny, czekolada (gorzka powyżej 70 proc. kakao), pędy bambusa, musztarda ostra typu Dijon, syrop z agawy, grzyby.

Nasze jedzenie to nie tylko węglowodany, choć to one posiadają bazę diety. Istotne są również białka oraz tłuszcze. W diecie Montignaca jest ich dużo. 1/3 dziennego spożycia powinny stanowić artykuły białkowe, więc chude mięso oraz chudy nabiał (ten pochodzący z mleka krowiego należy ograniczyć do minimum, ponieważ ma sporo cukrów). Wartościowe pod tym względem są także rośliny strączkowe. Białko to materiał dla tkanek oraz źródło energii. Gwarantuje poczucie sytości także uczestniczy w odchudzaniu. Tłuszcz również jest potrzebny, lecz tylko ten mający cenne dla zdrowia kwasy omega-3 i omega-6. Jedz więc potrawy z dodatkiem oliwy lub oleju słonecznikowego, lecz unikaj masła i śmietany. Również objadaj się tłustymi rybami. Udowodniono, iż zmniejszają one poziom cholesterolu oraz oszczędzają układ sercowo-naczyniowy

Kto powinien stosować dietę Montignaca?

Ze względu na system podziału artykułów oparty o laboratoryjne doświadczenia działania poszczególnych składników na poziom cukru we krwi, dieta Montignaca wskazana jest dla diabetyków. Niekoniecznie jako kuracja redukcyjna – samo tworzenie jadłospisu na bazie artykułów o niskim indeksie glikemicznym pozwoli na zachowanie właściwego, bezpiecznego poziomu glukozy w organizmie. Listy artykułów z podziałem na wartości według indeksu glikemicznego można odnaleźć w Internecie. Najlepiej wydrukować zawężoną listę, zawiesić ją na lodówce i brać na zakupy oraz wypracować sobie nawyk nabywania artykułów o małym IG, aby na ich podstawie nauczyć się komponować zdrowe, dobre oraz sycące posiłki. W powszednim życiu szybko zapamiętać, jak wybierać artykuły posiadające mały indeks glikemiczny, wcale nie odchodząc z przyjemności. Chleb z białej mąki, posiadający duży indeks glikemiczny (90) wystarczy zastąpić chlebem pełnoziarnistym (IG 65), smażone zakąski na przyjęciach zamienić można dobrym oraz zdrowym sushi (IG 55).

Dieta Montignaca – jadłospis

Przy przygotowywaniu posiłków w diecie Montignaca należy pamiętać, iż wysoka zawartość błonnika, i również dodatki takie jak kwas cytrynowy lub tłuszcz zmniejszają indeks glikemiczny całego posiłku. Możliwość wykonania poszczególnego produktu: długość gotowania, forma jego podania: surowa, gotowana, smażona, suszona i poziom dojrzałości poszczególnego produktu (na przykład w wypadku owoców) także mają wpływ na całkowity indeks glikemiczny poszczególnego posiłku. Przyrządzając posiłki wedle diety Montignaca, nie używajmy mąki i cukru, smażmy na oliwie, oraz układając jadłospis, pamiętajmy o zabezpieczeniu różnorodności i wystarczającej ilości witamin oraz minerałów w kuracji.

Typowa dieta Montignaca jadłospis fazy 1 może wyglądać następująco:

• śniadanie: nektar z cytryny, nektar pomarańczowy, musli bez cukru oraz suszonych owoców, mleko sojowe, jogurt naturalny 0%, herbata zielona;
• lunch: sałatka z rukoli, pomidorów z sosem z oliwy i ziół, kapusta kiszona z surową marchewką oraz oliwą, duszona pierś z indyka, grejpfrut, woda;
• obiad: zupa szpinakowa, pełnoziarnisty ryż z sosem grzybowo-pomidorowym, puree z jabłek bez dodatku cukru, woda.

Technika ta dostarcza dużo możliwości stworzenia dobrego, urozmaiconego menu. Ponadto, w związku z brakiem ograniczeń co do ilości umożliwia zdobycie odpowiedniego poziomu sytości po zjedzeniu posiłku.

Więcej na temat diet można odszukać pod adresem https://poznajmyopinie.pl/category/dieta/ pod którym udostępniane są artykuły na temat diet w tych ich obszerne analizy i opinie.

Dieta Montignaca – na czym polega? Zasady

Dieta Montignaca to koncepcja żywieniowa, która stworzona została po to, aby wspomagać procesy odchudzania osób, które już je rozpoczęły oraz ułatwić początki tym, którzy chcą dopiero do zrzucania wagi przystąpić. Najczęściej z tego sposobu żywienia korzystają jednak osoby z pewnymi problemami zdrowotnymi.

Dieta Montignaca stanowi dobre rozwiązanie dla osób, zmagających się z problemami, związanymi z układem sercowo-naczyniowym. Szacuje się również, że może zapobiegać cukrzycy.

W diecie Montignaca nie jest istotne liczenie kalorii, znacznie bardziej liczy się odpowiedni dobór produktów. Twórca diety stwierdził, że chcąc zmniejszyć masę ciała, należy skupić się przede wszystkim na unikaniu produktów o dużym indeksie glikemicznym, a zwiększeniu ilości spożywanych produktów o niskim IG. Czym jest dieta Montignaca, jak należy dobierać produkty, czy przynosi efekty i kto powinien ją stosować? Tego wszystkiego dowiedzieć się można, czytając dalszą część artykułu.

Dieta Montignaca – skąd się wzięła?

Autorem diety Montignaca jest Michael Montignac – francuski farmaceuta, który w latach 80 opracował dietę, na której sam schudł prawie 15 kilogramów. W tamtym czasie pracował on w dziale naukowym jednego z amerykańskich koncernów farmaceutycznych i tam gromadził materiały, mające określić ryzyko zachorowania na cukrzycę. Naukowiec zauważył, iż indeks glikemiczny pokarmów stanowi katalog spożywczy produktów według zawartych w nich węglowodanów. Analizując żywność w ten sposób, Montignac doszedł do wniosku, iż produkty o wyższym indeksie glikemicznym przyczyniają się do zwiększenia stężenia cukru we krwi.

Twórca diety zauważył także, iż przyrost masy tłuszczowej często związany jest ze spożywaniem zbyt dużej ilości węglowodanów. Uznał więc, że przyrost tkanki tłuszczowej ma związek ze wzrostem stężenia cukru we krwi. Na tej podstawie opracował dietę, która opiera się na tym, aby wyeliminować z jadłospisu produkty o wysokim indeksie glikemicznym.

Montignac zauważył, iż po spożyciu posiłku bogatego w węglowodany o wysokim IG poziom glukozy w organizmie gwałtownie wzrasta. Trzustka, chcąc zneutralizować jego ilość, rozpoczyna nadprodukcję insuliny. Dochodzi do wyrównania stężenia glukozy we krwi poprzez zużycie jej w postaci energii i zmagazynowania w postaci tkanki tłuszczowej. Według diety Montignaca to właśnie posiłki o wysokim indeksie IG prowadza do nadwagi i otyłości oraz związanej z tymi schorzeniami cukrzycy typu 2.

To właśnie dlatego Montignac proponuje w swojej diecie unikanie produktów o wysokim IG i zastąpienie ich tymi o niskim IG. Ma to zapobiec gwałtownym skokom cukru we krwi i zwiększonej produkcji insuliny. Tym samym nadmiar cukru nie będzie magazynowany w postaci tkanki tłuszczowej, a więc unikniemy przybierania na wadze. Co więcej, dieta Montignaca ma również zapobiegać cukrzycy. Sposób odżywiania stosowany jest zarówno w celu utraty masy ciała, jak i przez osoby z cukrzycą oraz problemami z insulinoopornością.

Znaczenie indeksu glikemicznego w diecie Montignaca

Indeks glikemiczny to bardzo ważny czynnik w diecie Montignaca. W zakresie katalogowania żywności indeks glikemiczny oznacza, czy dany produkt powoduje duży, czy niewielki wzrost cukru we krwi. Wartość glikemiczną określa się w 3 kategoriach:

• produkty o niskim IG (0 do 55);
• produkty o średnim IG (56 do 70);
• produkty o wysokim IG (powyżej 70).

Zgodnie z dietą Montignaca menu powinno być skomponowane w taki sposób, aby zawierało tylko produkty z pierwszej kategorii, a więc o niskim indeksie glikemicznym. Według jego tezy sprzyjają one odchudzaniu i pomagają uregulować procesy metaboliczne, a przy tym redukują także ryzyko zachorowania na cukrzycę. Co więcej, produkty o niskim IG dają długotrwale uczucie sytości po posiłku, zapobiegają więc napadom głodu i osadzaniu się nadmiaru węglowodanów w postaci tkanki tłuszczowej.

Dieta Montignaca – co można jeść? Produkty dozwolone

W diecie Montignaca zalecane są produkty o niskim indeksie glikemicznym, takie, które IG nie przekracza 35.

Warzywa:

• bakłażan, brokuły, brukselka, czerwone buraki (surowe), cebula, cukinia, cykoria, fasolka szparagowa, kalafior, kapusta, marchew (surowa), ogórki, papryka, pomidory, por, rzepa, rzodkiewki,
• sałata, szczaw, szparagi, szpinak;
• strączkowe: ciecierzyca, fasola (każdy gatunek), groch, soczewica.

Owoce:

• świeże: agrest, awokado, brzoskwinie, figi, grejpfrut, gruszki, jabłka, jagody, maliny, marakuja, granat, nektarynki, morwa, pomarańcze, czerwone porzeczki, śliwki, truskawki, wiśnie.

Nasiona i zboża:

• amarantus, jęczmień, migdały, siemię lniane, sezam, mak, słonecznik, orzechy laskowe, orzechy arachidowe, nerkowca, pistacje, orzechy włosie, ryż (dziki, brązowy), soja.

Pozostałe:

• czekolada gorzka (pow. 70% kakao);
• jogurt naturalny;
• musztarda ostra;
• grzyby;
• syrop z agawy.

Wymienione powyżej produkty nie stanowią jedynych, które można spożywać w diecie Montignaca. Należy pamiętać, że jadłospis nie składa się tylko i wyłącznie z węglowodanów, a potrzebne są nam również białka i tłuszcze.

Białko w diecie Montignaca:

• powinno stanowić ok. 1/3 dziennego zapotrzebowania na energię. Dozwolone jest chude mięso oraz nabiał (najlepiej ograniczyć nabiał z mleka krowiego, gdyż zawiera sporo cukrów).

Warto pamiętać, że spore ilości białka zawierają także rośliny strączkowe.

Tłuszcze w diecie Montignaca:
oliwa z oliwek, olej słonecznikowy, tłuste ryby.

Dieta Montignaca – czego nie jeść? Produkty zakazane

W diecie zakazane są produkty, których indeks glikemiczny wynosi ponad 50. Są to między innymi:

• biała mąka;
• ziemniaki;
• białe pieczywo;
• owoce: papaja, arbuz, melon, banan;
• białe makarony;
• słodycze;
• kukurydza;
• cukier;
• biały ryż;
• dżemy i miód;
• suszone owoce;
• fast-foody;
• napoje gazowane;
• piwo.

Warto wiedzieć: Indeks glikemiczny potraw może się zmieniać w zależności od sposobu przyrządzenia danego produktu. Np. surowa marchew ma IG – 16, a gotowana aż 47.

Jak zmniejszyć indeks glikemiczny produktów?

Skoro IG zależy od sposobu przyrządzania produktów, czasem można zrobić coś, co pomoże nam go zmniejszyć. Oto kilka wskazówek, jak to zrobić:

• warzywa i owoce najlepiej spożywać w postaci surowej, gdyż wtedy mają najmniejszy indeks glikemiczny;
• podczas gotowania warzyw, ryżu czy kaszy, warto uważać, aby ich nie rozgotować. Lekko twarda konsystencja produktów pomoże im utrzymać niski IG;
• łącząc produkty o wysokim IG z produktami o niskim IG, zmniejszamy wartość glikemiczną całego posiłku;
• produktów o wysokim IG nie należy łączyć z tłuszczami;
• mniej dojrzałe warzywa i owoce mają mniejsze IG niż te bardzo dojrzałe;
• do większości posiłków najlepiej dodawać produkty bogate w błonnik, który opóźnia uwalnianie węglowodanów z pożywienia, tym samym zmniejszając ryzyko gwałtownych skoków cukru we krwi;
• warto spożywać kiszonki oraz inne naturalne probiotyki, takie jak kefir, maślanka, ogórki kiszone;
• dbają one o prawidłową florę bakteryjną w jelitach i pomagają regulować poziom cukru we krwi.

Dieta Montignaca – jak łączyć posiłki?

Montignac zauważył, że łącząc węglowodany, tłuszcze i białka w odpowiedni sposób, można usprawnić procesy trawienia. Z jego twierdzeń wynika, iż węglowodany o niskim IG najlepiej spożywać z białkami. Nie jest natomiast wskazane łączenie owoców z tłuszczami i białkami, ponieważ mogą zacząć fermentować w żołądku. Wyjątek stanowią takie owoce jak:

• maliny;
• porzeczki;
• truskawki;
• jeżyny;
• jagody.

Montignac zaleca jedzenie owoców na czczo, surowych ze skórką.

Produkty tłuszczowe można bezpiecznie podawać zarówno z białkami, jak i węglowodanami o niskim IG.

Zasady diety Montignaca

Dieta Montignaca nie jest bardzo restrykcyjna, jeżeli chodzi o liczbę spożywanych kalorii. Co więcej, może być zróżnicowana, ponieważ można spożywać dość dużą liczbę produktów. Dzięki takiemu podejściu jest to również sposób żywienia, który nie łączy się z ciągłym uczuciem głodu, które bywa największą przeszkodą w osiągnięciu celu podczas odchudzania.

W diecie Montignaca spożywa się 4 posiłki dziennie i powinno znaleźć się w nich wszystko to, czego nasz organizm potrzebuje, aby zaspokoić głód i dobrze funkcjonować. Jadłospis powinien się więc opierać na sporej wartości odżywczej produktów oraz odpowiednim bilansie kalorycznym, dostosowanym do indywidualnej osoby. Oczywiście nie można konsumować wszystkiego i należy zrezygnować z produktów, mających wysokie IG, jak to wytłumaczyliśmy w poprzednich akapitach. Dodatkowo Montignac podzielił dietę na fazy i do każdej z nich rozpisał kilka prostych zasad.

Faza pierwsza diety Montignaca – zrzucanie zbędnych kilogramów

Pierwszy etap diety powinien trwać nie dłużej niż 2-3 miesiące. Celem pobocznym tej fazy jest ustabilizowanie pracy trzustki, aby produkowała insulinę w zależności od rzeczywistych potrzeb. Na tym etapie unikamy pobudzania trzustki, co powiązane jest z tym że początek diety jest bardziej restrykcyjny.

Zasady fazy pierwszej diety Montignaca;

• nie łącz produktów o wysokim IG z tłuszczami w jednym posiłku;
• możesz spożywać dwa rodzaje posiłków: białkowo-tłuszczowe lub węglowodanowo-białkowe;
• spożywaj cztery posiłki dziennie, nie opuszczając żadnego, a więc: śniadanie, obiad, podwieczorek i kolację. Nie podjadaj. Staraj się jeść o stałych porach;
• staraj się spożywać 1,5 gram białka na kilogram masy ciała każdego dnia;
• przerwy między posiłkami powinny być nie dłuższe niż 3 godziny, wyjątek stanowi posiłek, zawierający tłuszcz, po nim możesz zjeść dopiero po 4 godzinach. Kolację jedz 3-4 godziny przed pójściem spać;
• surowe owoce jedz tylko pół godziny przed posiłkiem albo 3 godziny po nim (ale nie wieczorem);
• makarony wybieraj tylko takie z pszenicy durum i gotuj je na sposób al dente;
• wybieraj tylko chleb pełnoziarnisty i jedz go tylko na śniadanie;
• unikaj mocnej kawy, wzmacniającej wydzielanie insuliny;
• pij duże ilości niegazowanej wody mineralnej między posiłkami (przynajmniej 2 litry dziennie);
• z alkoholu dopuszczalna jest tylko lampka czerwonego wina i tylko do posiłku.

Faza druga diety Montignaca – utrzymanie uzyskanej wagi

Nie ma określonego czasu trwania. Zalecenia te można stosować na stałe.

Zasady II fazy diety Montignaca:

jedz tylko węglowodany o IG niższym niż 50. Sporadycznie możesz połączyć je z tłuszczami;
jeżeli chcesz zjeść coś o wyższym IG, możesz to zrobić raz na jakiś czas, ale pamiętaj, aby posiłek uzupełnić o produkty o niskim IG;
po większych odstępach od diety (np. po świętach, spotkaniach rodzinnych), powróć na kilka dni do fazy I diety.

Kto powinien stosować dietę Montignaca?

Dieta Montignaca jest zbilansowana i daje dobre rezultaty, jeżeli nie robi się od niej odstępstw. Oznacza to, że może być stosowana właściwie przez każdego. Najlepiej jednak postawić na indywidualny jadłospis, który będzie dostosowany do indywidualnego zapotrzebowania kalorycznego.

Dieta Montignaca stabilizuje poziom glukozy i dlatego szczególnie zalecana jest osobom, zagrożonym cukrzycą, gdyż pomaga uniknąć choroby.

Czy dieta Montignaca pomaga schudnąć?

Dieta Montignaca w założeniu ma uchronić przed rozwojem cukrzycy typu 2 i schorzeniami układu sercowo-naczyniowego. Może jednak stać się także dobrą profilaktyką otyłości. Ile można schudnąć na diecie Montignaca? Już sama eliminacja produktów o wysokim IG pomoże zrzucić ok. 1-2 kg tygodniowo, co stanowi bezpieczne tempo odchudzania. W diecie Montignaca nie trzeba liczyć kalorii, gdyż już sama eliminacja produktów o wysokim IG powinna zapewnić dobre efekty odchudzające. Jeżeli jednak są one zbyt małe, można podliczyć kalorie i zdecydować się na ułożenie menu opartego na deficycie kalorycznym.

Według Montignaca chwilowe zatrzymania wagi w trakcie stosowania diety są naturalne i po pewnym czasie masa znów zacznie maleć. Twórca diety stwierdził, iż organizm sam wie, ile powinien ważyć, a więc nie ma obaw, że schudnie się więcej, niż jest to bezpieczne i dojdzie do powstania niedowagi.

Osoby, które stosowały dietę niskokaloryczną, a chcą zacząć stosować dietę Montignaca, powinny w początkowym etapie pilnować dziennej ilości dostarczanych kalorii i zwiększać je stopniowo o ok. 100 kcal co 5 dni. Warto pamiętać, że w trakcie diety odchudzającej o niskiej podaży kalorii często dochodzi do opóźnienia metabolizmu, a to może oznaczać, że kilogramy zaczną spadać wolniej.

Efekty diety Montignaca

Dieta Montignaca daje przede wszystkim efekt zdrowego odchudzania, co oznacza, że pozwala zrzucić wagę bez dużego ryzyka pojawienia się efektu jojo. Poza tym jest to sposób odżywiania regulujący pracę trzustki i zapobiegający skokom insuliny w organizmie, dzięki czemu może chronić przed rozwojem cukrzycy. Spożywanie produktów o niskim IG sprzyja także profilaktyce innych schorzeń przewlekłych, także tych, związanych z układem sercowo-naczyniowym.

Zalety diety Montignaca

Dieta Montignaca ma tę główną zaletę, że jest zbilansowana, co znaczy, że zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych, aby nie trzeba było bać się niedoborów. Co więcej, z wyłączeniem fazy pierwszej, można stosować ją na stałe bez obaw o efekt jojo. Ten sposób odżywiania nie wymaga specjalnych wyrzeczeń, nie powoduje ciągłego uczucia głodu i nie łączy się z ciągłym liczeniem kalorii. Co więcej, może pomóc zapobiec rozwojowi cukrzycy i innych schorzeń, a do tego nie ma specjalnych przeciwwskazań do stosowania tego typu diety.

Wady diety Montignaca

Dieta Montignaca oparta jest na spożywaniu produktów o niskim indeksie glikemicznym. Oznacza to, iż, choć nie musimy liczyć kalorii, mamy obowiązek sprawdzać IG każdego produktu. Po pewnym czasie zapewne będzie to łatwiejsze, jednak na początku może wydawać się żmudne, zwłaszcza że indeks glikemiczny bardzo często zależy także od sposobu przygotowania konkretnej potrawy.

Czy warto stosować dietę Montignaca?

Dieta Montignaca to sposób odżywiania, który został opracowany przede wszystkim po to, aby pomagał ludziom utrzymać zdrowie i szczupłą sylwetkę. Cukrzyca, nadwaga i otyłość, to schorzenia często ze sobą powiązane, a co więcej, stanowią epidemię XXI wieku. Każdego roku odnotowuje się coraz więcej przypadków otyłości, także wśród osób młodych.

Stosowanie diety Montignaca może skutecznie zapobiec rozwojowi cukrzycy typu 2, a także zmniejszyć ryzyko nadwagi i otyłości. Montignac odkrył, iż spożywanie produktów o niskim indeksie glikemicznym zmniejszy wyrzuty insuliny i ustabilizuje poziomy glukozy we krwi, dzięki czemu nie będzie się ona odkładała w tkankach w postaci tkanki tłuszczowej. Proces ten pozwoli ograniczyć poziom tłuszczu w ciele i sprzyjać będzie zachowaniu prawidłowiej masy ciała.

Dieta Montignaca jest w pewnym sensie zbilansowaną dietą odchudzającą, na którą warto postawić, jeżeli zależy nam na obniżeniu masy ciała bez narażania się na efekt jojo i niedobory składników odżywczych. Nie wystarczy jednak zadbać tylko o sam indeks glikemiczny produktów. Trzeba również wiedzieć, jak dane potrawy ze sobą łączyć tak, aby efekty były jak najbardziej zadowalające. Wszystko to zostało dokładnie opisane w zasadach diety Montignaca, który gorąco zachęca, aby zasady diety z II fazy wdrożyć do życia na stałe.

Dieta Montignaca jest sposobem odżywiania wartym rozważenia, jeżeli zależy nam na zbilansowanych posiłkach i zdrowym odchudzaniu.

Dieta Montignaca – podsumowanie

Michael Montignac opracował swoją autorską dietę i opisał ją w jednym z popularnych czasopism medycznych. W 1987 roku wydał książkę „Jak jeść, aby schudnąć”, w której zawarł swoje teorie i pomysły. Autor diety był przykładem jej skuteczności, ponieważ chwalił się tym, iż stosując się do zalecanych metod, schudł 15 kilogramów. A wszystko to dzięki ograniczeniu produktów o wysokim indeksie glikemicznym.

Dieta Montignaca nie wymaga od nas liczenia kalorii ani stosowania restrykcyjnych wyrzeczeń. Jest dosyć zbilansowana, a jej główną zasadą jest jedzenie produktów, których IG nie przekracza 50. Działając w taki sposób, można uniknąć nagłych skoków insuliny, dzięki czemu łatwiej jest uregulować poziom glukozy we krwi, co zapobiega odkładaniu się jej w postaci tkanki tłuszczowej. Dieta Montignaca stanowi nie tylko dobry sposób na odchudzanie, którego II faza może być stosowana na stałe, ale także sprzyja profilaktyce cukrzycy oraz innych chorób przewlekłych.